HALLO,

en welkom op/in mijn eerste blog over mijn reis naar Roemenië, die ik deze augustus maand maak. Ik hoop dat ik interessant genoeg ben en schrijf voor mensen om ook daadwerkelijk mijn blog steeds te lezen, maar anders is het gewoon leuk voor mijzelf, zodat ik al mijn herinneringen bij elkaar heb straks. Dus, geniet er maar gewoon van.

Ik zal als eerstede praktische dingen even vertellen. 3 jaar geleden, en toen vorig jaar weer ben ik samen met de TiC groep uit mijn kerk naarRont?u, het zigeunerdorpje in Roemenië, geweest om daar een VakantieBijbelSchool te draaien. Echt geweldig vond ik het. We sliepen met z’n allen in een hotel, je kon zelf boodschapjes doen in de mini supermarkt aan het eind van de straat, en je was elke dag bezig met liefde geven aan de zigeuner kindjes. Op gegeven moment zat ik op mijn balkon te bedenken dat ik eigenlijk precies wist waar alles zat. Ik wist waar het pin automaat zat, en dat je er minimaal 30 minuten naartoe moest lopen, ik wist hoe ik mensen moest begroeten in het roemeens naast alle basis woordjes voor de kinderen, oftewel, ik was er helemaal op mijn plek. Maar, dat is een ander jaar dus andere blog.

Dit jaar, heb ik rond februari Dwight Delong (de man waarmee TiC samenwerkt in Roemenië) gemaild, met de vraag of het mogelijk zou zijn om deze zomer weer terug te kunnen naar Roemenië. Nou, dat vond hij prima, dus ik blij, hij blij. En na een halfjaar vol emails met praktische zaken was het dan echt zover. Ik ben weer in mijn zo gemiste Roemenië, waar ik aan het werk zal gaan in het kinderziekenhuis & het zigeunerdorpje waar ik dus vorig jaar en 3 jaar geleden ook ben geweest, en ik verheug me er zo op.

Ik slaap samen met Jorinde (zus) in het huis van Augustina. Augustina is een meisje van 19 (vrijdag wordt ze 20 hoera) die vroeger in het zigeunerdorp heeft gewoond, maar daarna ”gewoon” is gaan studeren, en nu in een appartement in de stad Oradea woont. (”Gewoon” tussen aanhalingstekens, omdat het normaal is voor de zigeuner cultuur om op je 16e al te trouwen, en dus niet te gaan studeren.) Augustina is heel lief, en een beetje verlegen, maar ze zorgt goed voor ons en haar appartement is heel fijn. Het is wel heet. Maar het voelt echt alsof ik weer thuis ben gekomen.

liefs, Renske.